Weer thuis!!!
Hallo allemaal,
Dit wordt de tweede keer dat ik dit verhaaltje typ... ik was net helemaal klaar en toen was mijn verhaal ineens weg! Maar ik ben weer thuis en aan het genieten van mijn nieuwe eigen huisje!!!!
Het laatste deel van de reis ging niet heel soepel. Het was te druk op London Heatrow, waardoor we eerst een half uur rondgecirceld hebben boven Londen en daarna zijn geland op London Gatwick omdat de kerosine op was. Na 2 uur op London Gatwick zijn we doorgevlogen naar Heatrow, maar toen had ik inmiddels ruim mijn vlucht naar Amsterdam gemist. We werden opgevangen door personeel van de luchtvaartmaatschappij die ons richting een hotel brachten. Na roomservice op kosten van Kingfisher ben ik daar lekker gaan slapen, maar na 3,5 uur was het alweer tijd om terug te gaan naar de luchthaven om in te checken voor de eerste vlucht naar Amsterdam. Eenmaal op Amsterdam bleek mijn tas er natuurlijk niet bij te zitten (had nog niet genoeg pech gehad blijkbaar!) maar die bleek, toen ik eenmaal de goede bali had gevonden, al snel opgespoord en stond nog in London. De volgende dag is mijn tas keurig thuisbezorgd :)! Na lang wachten kon ik dan eindelijk naar buiten en daar stonden William, Mams en Oma mij al op te wachten. Was helemaal blij om hen allemaal weer te zien natuurlijk!!!! Na een drankje op Schiphol ging ik richting mijn nieuwe huisje!!! Het was echt heel mooi geworden!!!!! 's Middags heeft William een heerlijke biefstuk voor me gemaakt (koe!!!!!!!!!!!!!!!!!) en hebben we lekker rustig aangedaan (dat was het enige waar ik toe in staat was met 3,5 uur slaap!). 's Avonds zijn we gezellig met Paps, Mams, Dion en William uit eten geweest. Afgelopen week heb ik al een deel van mijn spullen verhuisd (en ben ik erachter gekomen dat ik echt heel veel zooi heb!) en hebben we wat extra kasten gekocht om al die spullen in kwijt te kunnen!!! Vanaf vandaag ga ik mijn scriptie schrijven, zodat ik hopelijk nog een beetje op tijd klaar ben en nog een klein beetje zomervakantie over heb straks!
Bedankt voor alle lieve en leuke berichtjes de afgelopen maanden. Ik vond het altijd erg leuk om van jullie te horen. Ik heb er nog een aantal nieuwe foto's opgezet.
Groetjes,
Ianthe
New Delhi!!!
Hoi allemaal,
Ik ben onderweg naar huis en op dit moment in een hotel in New Delhi. Er was alweer een hoop gebeurd dus ik dacht ik doe nog even een update voor ik weer in het vliegtuig richting London stap!
Gisteren ging ik rond 1 uur vanuit het hotel richting de luchthaven in een busje van het hotel met een zeer apart klinkende toeter... alsof metaal tegen elkaar aan schuurde (en het blijft Nepal dus er moet wel elke 2 meter minimaal een keer getoeterd worden)! Eenmaal aangekomen op de luchthaven stond er tot mijn grote verbazing niemand bij de auto om mijn tas te tillen (natuurlijk niet als je ze een keer nodig hebt!) dus ik ging met 3 tassen op weg naar de goede vertrekhal. Bij de deur werd iedereen grondig gecontroleerd, behalve Ianthe... toen ik zei dat ik met Kingfisher vloog mocht ik zo doorlopen! Eenmaal in de rij om in te checken ging er net een nieuwe bali open en was ik dus zo aan de beurt en tot mijn grote geluk deed de weegschaal het niet!!! Mijn tas werd gewoon meteen in een karretje getild en de man trok nog wel een moeilijk gezicht maar zei niets! Vervolgens heb ik een tijdje in de hal zitten wachten en zitten whatsappen met mams en toen ging ik door de douane. De rij van de mannen was werkelijk minimaal 100 mensen lang, maar aan de kant van de vrouwen stonden nog maar 2 vrouwen voor me! Indiase vrouwen vinden het HEEL lastig om een bordje te lezen! Er staat duidelijk dat je met 1 tegelijk door het poortje moet lopen maar na mij kwam er een hele horde van 5 vrouwen al duwend door het poortje.. en toen moesten ze terug, raar he ;)! Alle tassen van de vrouwen werden geopend en daar waren ze zo druk mee, dat ze mij gauw een stempel gaf dat mijn tas gecontroleerd was! Toen we eenmaal gingen boarden, werd ik uit de rij gehaald omdat ik bij het vliegtuig mijn tas moest 'identifyen'... dus ik dacht o god ik heb er vast iets in zitten wat niet mag! Maar uiteindelijk na een kwartiertje zweten bleek dat mijn tas trilde omdat mijn scheerapparaat aangegaan was!!!! De man van de security hielp me heel lief om mijn tas weer netjes dicht te krijgen en vervolgens moesten we in een soort hokje voor de vliegtuig trap opnieuw door de controle. Ik stond achter 2 boedistische nonnen die iets van kruiden of tabak bij zich hadden, wat niet mocht...zelfs hun kartonnen doosjes met souveniers moesten allemaal open! Vervolgens kwam mijn tas en nadat ze het eerste zakje openmaakte in mijn tas (mijn tas zit vol met zakjes en in krantenpapier gewikkelde dingen want alles wat breekbaar is zit in mijn handbagage!) en er een plastice rhino uit kwam, was ze overtuigd dat ik geen enge dingen in mijn tas had en mocht ik zo doorlopen! Waarschijnlijk dacht ze waaaaaarom neemt ze een plastic rhino mee naar huis ;)! Toevallig is het een heel mooi familielid MET ADHD want hij kan ook nog eens heel hard rennen dus die moest ik wel kopen! Eenmaal in het vliegtuig heb ik geprobeerd een beetje te slapen en toen waren we er eigenlijk zo! In India moest ik weer door de controle en ik was vergeten mijn riem af te doen en mijn ketting had ik ook nog om, maar ik geloof niet dat ze er mee zaten. Je moet als vrouw in een afgeschermd hokje gefouilleerd worden en ze zijn hier en in Nepal zo onder de indruk van je blonde haar dat ze meestal alleen maar heel lief lachen en zeggen dat je mooi bent! Mijn schoenen gingen af toen de metaaldetector in de buurt kwam, maar toen ik zei dat dat de haakjes voor mijn veters waren, was het goed... hoefde ze niet eens uit te doen! Toen ik door alle controle heen was, ben ik meteen op zoek gegaan naar een slaapplaats. Uiteindelijk heb ik een kamer in het enige hotel geboekt (heeeel duur maar alles beter dan een bankje toch ;)) en daar werd ik echt als de koningin behandelt. Er was 's avonds niemand in het restaurant toen ik nog even thee ging drinken en elke 5 min kwamen ze vragen of alles goed was! Vanochtend met het ontbijt ging het weer hetzelfde! Ik heb 's avonds lekker beneden bij de Mac gegeten, want na 3 maanden in een van de laatste Mac-loze landen had ik daar toch echt wel weer trek in! Nu ga ik eens even opschieten want ik moet om 11.50 alweer boarden voor mijn vliegtuig naar London. Hopelijk vliegt hij op tijd, want ik heb in London maar krap 2 uur overstap tijd! Als alles goed gaat, ben ik vanavond weer gezellig in Nederland!!!!!
Groetjes,
Ianthe
Tijd om naar huis te gaan!
Hoi allemaal,
Het is zover! Over een paar uurtjes ga ik richting vliegveld om nu dan echt terug te gaan naar Nederland. Gisteren zijn we eerst uit eten geweest met Bina en Prava. We zijn gaan eten in Thamel, wat echt een toeristisch gebied is van Kathmandu en ze keken hun ogen uit van alle drukte en natuurlijk alle blanke mensen! Pasta met kip was niet echt wat Bina gewend was geloof ik, want het was niet pittig en ook niet zout genoeg, maar met een hele groene peper erdoor ging het geloof ik wel.... rare Nepalezen! 's Middags zijn Lotte en ik nog even taart wezen eten in de Garden of Dreams en daarna zijn we lekker uit eten geweest. Toen we terug kwamen in het hotel nodigde een Saudi-Arabier (daarvan zitten er hier nogal veel... en behalve drinken de hele dag doen ze niet heel veel volgens mij!) ons uit om nog een drankje te komen doen. Dit was een van de niet enge Saudi-Arabiers... Lotte had op dag 1 in het hotel een WEL enge achter zich aan die haar SPECIAL friend wilde worden en met dr wilde dansen en die is helaas nog steeds in het hotel, maar ondanks dat deze man vriendjes is met die engerd is deze vrij normaal! Even gezellig zitten praten en toen richting bed! Mijn tas had ik 's middags al grotendeels ingepakt en tot mijn grote verbazing pastte het eigenlijk vrij goed! Ik heb wel de helft van mijn kleding hier achtergelaten, maar behalve mijn vestje, dat ik van Lotte nu echt weg moet gooien omdat er 2 gaten in zitten, is er niets bij wat ik echt ga missen denk ik! Net lekker ontbeten en nu nog even de laatste dingen inpakken... dan nog even voor een peach icetea naar de buren want die is zoooooo lekker en dan is het denk ik alweer tijd om te gaan! Vandaag vlieg ik naar New Delhi en hopelijk vind ik daar een plekje waar ik mag slapen binnen de luchthaven, want ik heb geen Indiaas visum dus kan niet naar buiten. Dan vlieg ik morgen om 12 uur door naar Londen en rond 22.00 uur ben ik in Amsterdam! Een lange reis en dan eindelijk mijn nieuwe huisje bekijken!!!!!
Groetjes,
Ianthe
Nog maar 1 nachtje slapen!
Hallo allemaal,
Het is zover.. het wordt tijd om mijn tas in te pakken! Afgelopen week hebben we rustig aangedaan. Zaterdag zijn we met gevaar voor eigen leven in een bus richting Last Resort gegaan waar we heerlijk gerelaxed hebben en een heerlijke massage hebben gehad. Het jammere was dat we in een tent moesten slapen, maar gelukkig waren er niet al te veel beestjes in de tent! Zondag zijn we weer teruggegaan naar Kathmandu waar we maandag eerst naar Bodanath zijn geweest om een tempel te bekijken en daarna hebben we wat gedronken met onze begeleider om afscheid te nemen. We hebben ook nog even kennis gemaakt met zijn vrouw en dochters en het was erg gezellig! Dinsdag zijn we gaan shoppen in een nieuw winkelcentrum hier en heb ik voor 12 euro nieuwe paarse all stars gekocht! Woensdag zijn we in hetzelfde winkelcentrum naar de bioscoop geweest naar Pirates of the Caribean.. die weer erg leuk was! Donderdag kwamen Bina en Prava naar Kathmandu en hebben we even bijgekletst en een deel van de interviews doorgekeken. Alles is op tijd af gekomen dus ik ben al helemaal blij! 's Avonds hebben we nog een heerlijke massage gehad en zijn we pizza gaan eten. We hebben onszelf verwend met een flesje wijn erbij want aangezien ik vanavond moet inpakken leek ons dat dan geen goed plan! Vandaag ben ik nog even voor een voetmassage geweest en Lotte voor een pedicure en nu gaan we gezellig lunchen met Bina en Prava. Vanavond gaat de grote puzzel beginnen... want hoe krijg ik al die souveniers in mijn backpack... dat wordt proppppppppen! Lotte heeft al aangeboden om er bovenop te gaan zitten ;)!
Tot zondag!
Groetjes,
Ianthe
Helemaal kapot en overal blaren maar het was de moeite waard!
Daar ben ik weer! We zijn vanmiddag teruggekomen van 3 dagen trekken en het was zwaar maar zeker wel de moeite waard!
Ik zal eerst even beginnen waar ik in mijn vorige verhaaltje gebleven was. Op onze laatste dag in Pokhara zijn we 's ochtends al heel heel heel vroeg opgestaan (lees ik was met William op whatsup omdat hij ging slapen!!! En dat met 4 uur tijdsverschil!) om een uurtje of 4 dus. Om 5 uur 's ochtends stonden we bij Sarangkot, een uitkijk punt vlakbij Pokhara. Er waren alleen nogal veel minpuntjes! 1: er waren ongeveer 1000 lawaaiige Indiers! 2: het was bewolkt dus er was geen berg te zien! 3: alle Indiers wilden met Lotte en mij op de foto bij gebrek aan bergen! 4: als je dan een foto wilde maken sprong er altijd een Indier voor! 5: Ik was dufffffffffffffffffffffffff! Oke dan nu de pluspunten: ehmmmmmmmmmmmmmmmmmm tjah nouja ik heb wel wat mooie wolken foto's gemaakt ;)! Toen we om 7 uur terug waren zijn we nog even lekker gaan slapen tot een uurtje of 10. 's Middags zijn we naar het International Mountain Museum geweest. Dit was wel leuk en we hebben buiten ook nog even de Mount Everest beklommen op teenslippers!
De volgende dag moesten we alweer vroeg op om naar Pokhara te gaan met de bus. Toen we met de taxi aankwamen bij het busstation werden we overvallen door mensen die warme broodjes wilden verkopen. Na een hele lange busreis kwamen we aan in Kathmandu en in het hotel waren ze helemaal gelukkig dat we weer terug waren! De rest van de dag hebben we niet zoveel gedaan en de volgende dag eigenlijk ook niet echt. We hadden 's middags de briefing voor onze trekking en we ontmoetten toen ook onze gids.
Woensdag gingen we al om half 9 op weg. We moesten eerst naar het lokale busstation lopen van waar we met de bus naar een dorpje gingen in de Kathmandu vallei. Daar aangekomen begon de zware eerste dag met enorrrrrmmmmm veel trappen omhoog. We hebben eigenlijk 5 uur langs omhoog gelopen en vroegen ons na 15 minuten al af waarom we ook alweer dachten dat dit leuk was! Toen we uiteindelijk in Chisapani (koud water in het Nepalees en ja het was er best koud!) aankwamen waren we helemaal kapot, maar hebben we aan het eind van de middag nog wel even een wandelingetje gemaakt door het dorpje. Er was een kamp voor slachtoffers van vrouwenhandel voor vrouwen uit de omgeving die verhandeld zijn in India en nu teruggehaald zijn. Ze krijgen daar een dak boven hun hoofd en AIDS medicatie als dat nodig is, dus dat was wel een mooi project. Toen we terugliepen klaarde het ook een beetje op en zagen we zelfs een paar bergen achter de wolken vandaan komen!
Na een beestjes jacht heb ik heerlijk geslapen en op dag 2 stond er een hele lange maar vooral vlakke wandeling op het programma. Het ging eigenlijk allemaal heel voorspoedig totdat ik na 7 uur lopen ging zitten voordat we onze laatste heuvel op moesten. Er schoot kramp in mijn kuit die er dus mooi niet meer uit ging en toen moest ik nog ruim een half uur omhoog lopen! De rest van de avond heb ik als een pinquin rond gelopen maar tot mijn grote verbazing was het vanochtend grotendeels weer over. Ik had wel 2 hele mooie blaren onder mijn voet en was ondanks 11 uur slaap nog steeds moe, maar gelukkig hadden wij de meest luie gids mee gekregen die ze hadden volgens mij, dus we hebben een klein stukje gesmokkeld vandaag door de bus naar beneden de heuvel af te nemen. Het scheelde toch ruim een uur lopen! Onze gids liep er trouwens het grootste deel van de tijd bij alsof hij over de boulevard aan de Costa del Sol waggelde met een regenboog paraplu tegen de zon op sportschoenen! Nadat we bijna 2 uur hadden gelopen vandaag kwamen we in een dorpje waar we de bus naar Bhaktapur hebben genomen. Daar hebben we nog wat tempels bekeken en natuurlijk souveniers gekocht en toen gingen we naar Kathmandu. Vanaf het lokale busstation hebben Lotte en ik er echt ruim een half uur over gedaan om naar het hotel te komen (normaal 10 min!) en toen even lekker gedouched. Toen moesten we nog even naar het kantoortje om verslag uit te brengen over onze gids, die het echt super goed had gedaan trouwens en heel aardig was! We hebben ook onze tickets gekregen om morgen naar Last Resort te gaan aan de Tibetaanse grens. We moesten al om kwart voor 6 de bus hebben dus dat wordt weer vroeg opstaan helaas!
Nou dat was het wel weer. Ik ga even snel mijn tas inpakken voor Last Resort en dan lekker slapen! We gaan maar 1 nachtje dus de volgende update komt waarschijnlijk snel weer!
X ianthe
Speciaal voor oma! Een nieuw verhaaltje voor haar 90ste verjaardag!
Hallo allemaal,
Speciaal voor oma vandaag een nieuw verhaaltje omdat ik niet op haar etentje kan zijn en ze had gezegd dat ze dan wel een verhaaltje zou lezen dan was ik er ook een beetje bij.... nouja dan moet er wel iets nieuws op staan natuurlijk! We hebben alweer een hoop beleefd hier de afgelopen dagen! Maandagochtend gingen we al vroeg op weg naar Chitwan National Park. Na een busreis van ongeveer 6 uur kwamen we daar bezweet en wel aan! Helaas terug naar Biratnagar temperaturen en het kostte me ongeveer 15 seconden voor ik mijn eerste beet van een mug alweer te pakken had! Het leuke van Chitwan: olifanten en rhinos! Het minder leuk van Chitwan: overaaaaaaaaalllllllllll beestjes... en oja het ZWEET!!!!!!!!! Maja die ene rhino maakte natuurlijk alles weer goed!!!!! Maargoed op dag een hebben we eerst heeeeerlijk gelunched met een tosti met yak cheese en tomaat (echt wel een aanrader zeker bij een gebrek aan gewone kaas hier, want je raadt het al dat komt van een KOE!). De brilliante opmerking van een Nieuw-zeelander op ons resort de volgende dag, terwijl hij verbaasd zijn broodje uit elkaar trok: 'Ik mis de yak!' (ja het was dus yak cheese, niet yak en kaas!) Na het broodje hadden we even tijd om te relaxen en toen gingen we op naar het Elephant Breeding Centre. Daar aangekomen moesten we een bruggetje over om de rivier over te steken (Ianthe lag met haar motoriek alweer bijna in het water omdat ze op een bamboetje stapte dat niet vast zat!) en toen kwamen we bij het Breeding Centre. De manager van het resort had al gewaarschuwd dat het er een beetje naar uit kon zien, omdat de olifanten wel vast staan met kettingen. Dit doen ze alleen na 3-en omdat ze anders aan het eind van de middag of 's nachts richting de dorpjes gaan en daar alle groentes van het land eten en de dorpjes vernielen. Ik vind die 'werk' olifanten sowieso toch wel een klein beetje zielig, maar ik had me gewoon voorgenomen om ze maar als een uit de kluiten gewassen paard te zien. Daar rijden we toch ook op! In het breeding centre was net 13 dagen ervoor een klein olifantje geboren en die was echt heel erg schattig! Verder waren er 2 olifanten zwanger, waarvan er 1 nu al heen en weer stond te wiegen door de warmte.... ze kon er niet meer zo goed tegen volgens de verzorgers maar ze moest nog 6 ot 9 maanden!!!! Ben ik even blij dat wij maar 9 maanden zwanger zijn! Ook waren er tweeling olifantjes. Er zijn maar 3 tweeling olifantjes geboren in gevangenschap op de wereld, dus dat was wel heel bijzonder! Nadat we alles gezien hadden, gingen we terug naar het resort om lekker te eten en vroeg naar bed te gaan. De volgende ochtend zaten we al om half 7 in de jeep voor onze jeep safari. Eerst moesten we een rivier over met een hele smalle kano en daarna gingen we op weg in de jeep. Na heeeeeel veel gras zagen we in een rivier ineens een hele luie rhino die lekker in het water lag te niksen! Na foto's te hebben gemaakt door de verrekijker, maakte de gids heel veel geluid en kwam de rhino uiteindelijk toch maar in beweging, zodat we nog wat meer foto's konden maken! Daarna zijn we nog een crocodile breeding farm geweest, maar toen was ik inmiddels zo blauw van het in de jeep zitten dat ik eigenlijk alleen nog maar terug wilde. Verder hebben we nog heel veel aapjes gezien en een heleboel herten en natuurlijk vogels (maar geen idee welke want voor mij ziet alles er hetzelfde uit!). Terug van de jeepsafari hebben we even gelunched en toen was het tijd voor onze olifantsafari! Een grooootte fout ;)! Nee hoor het was best leuk, maar het is ongeveer net zo comfortabel als op een kameel rijden. Nadat ik tegen Lotte in het Nederlands zei dat dit net als een kameelritje was en dat ik in Egypte had gezworen nooit meer op zo'n beest te gaan, zei de Amerikaan in ons bakje precies hetzelfde! Hij was ook nog gids geweest in de woestijn van Marokko maar liep altijd naast de kameel ipv dat hij erop ging zitten met de toeristen. Na anderhalf uur gras te hebben bekeken (alle beesten waren echt spoorloos verdwenen!) en een hele leuke pitstop waarbij de olifant direct uit de waterpomp ging drinken, waren we weer terug. Het laatste stukje was minder prettig, omdat onze 'driver' had bedacht dat hij boos op de olifant was omdat die ergens in de bosjes stokstijf stil was gaan staan en hem dus ging lopen slaan. Nou vond ik het wel zielig voor de olifant (zo ben ik dan ook wel weer ;)) maar vooral voor mezelf, want na het zien van allerlei filmpjes van olifanten die op hol slaan op tv, dacht ik alleen maar: 'owwww als die olifant nou maar niet boos wordt en doordraait terwijl ik erboven op zit!' Uiteindelijk kwamen we veilig aan bij het eindpunt, gelukkig! Na een nacht van beesjesjachten en het ophangen van mijn muskietennet omdat ik het echt niet meer trok met al die beestjes, konden we lekker uitslapen de volgende ochtend. Om half 12 gingen we olifanten wassen!!! Dat was echt heel erg leuk om te doen, al denk je als hij voor het eerst door zijn poten gaat, jou eraf gooit en gaat zwemmen in het water wel: 'owwww als hij maar niet bovenop mij komt!!!' Het was echt een super leuke ervaring! 's Middags zijn we met een Duitse man die alleen reisde en er precies dezelfde dagen was als wij naar de fabriek geweest, waar de vrouwen werken die ondersteund worden door de Nederlandse NGO waar ook het resort van is. Een fabriek was wel een groot woord want het was iets groter dan het 'kippenhok' van Jiboroh, maar ze maakten erg leuke dingen dus we hebben maar weer wat souveniers ingeslagen (die je waarschijnlijk aan het eind van de zomer bij de Hema kunt kopen, want ze werken vooral voor Return to Sender!). 's Avonds gingen we koken in een Tharu dorpje. Het was echt ontzettend leuk en tegen de verwachtingen in hebben we genoten van nog een keertje Dhal Bhat! Deze keer hebben we echt Nepalees met onze handen gegeten en na afloop kregen we bloemen van de meisjes uit het dorp en heeft een van de meisje met nog minder motoriek als ik onze vingernagels gelakt! Daarna kregen we nog een dansoptreden, waarbij we natuurlijk weer gezellig mee moesten doen en daarna hebben ze ons met een hele groep en veel geluid tegen de slangen naar het resort teruggebracht door de rijstvelden heen, waarbij Ianthe in de laatste meters natuurlijk nog even midden in de buffelpoep ging staan!!! De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken naar Pokhara. Deze rit duurde echt eeuwen, want ondanks dat het een toeristenbus was ging hij eerst alle dorpjes in de buurt af 'Pokhara, Pokhara, Pokhara' gillend om meer mensen te verzamelen en toen we dan eindelijk door de heuvels reden was er een rivier overstroomd over de weg heen (de regentijd komt eraan!) en konden we met zo'n 50 bussen ruim een uur lang niet meer verder! Uiteindelijk in Pokhara aangekomen, moesten we wel weer even wennen aan het 'comfort' van een guesthouse tov ons mooie resort, maar we kregen de belofte dat we de volgende dag een mooiere kamer zouden krijgen! 's Avonds hadden we even het cocktail happy hour uitgeprobeerd, waarbij we 2 cocktails voor de prijs van 1 kregen. Wij bestellen dus allebei een cocktail, krijgen we er allebei 2! Beetje jolig dus richting restaurantje om te eten en uiteindelijk redelijk vroeg naar bed. Gister hebben we rustig aan gedaan. We wilden een bootje huren, maar besloten eerst naar de Davis' falls te gaan. De watervallen waren helaas nog niet veel meer dan een stroompje water alsof iemand achter de rots de kraan even open had gezet! Beetje jammer! Daarna ging Lotte nog heel dapper in de grot, waar je ook de waterval kon zien. Nadat ik na ongeveer 10 stappen iets zag vliegen wat leek op een vleermuis heb ik maar even buiten op haar gewacht (had wel even genoeg beestjes gezien in Chitwan!). 's Middags zag het er boven het meer uit alsof het elk moment keihard kon gaan onweren, dus we hebben maar afgezien van het bootje huren! 's Avonds zijn we gezellig uit eten geweest met de 2 meisjes die hier stage lopen. Vandaag zijn we vroeg opgestaan om naar de World Peace Pagoda te lopen helemaal boven op de berg aan de andere kant van het meer hier. We hadden bedacht dat we naar de andere kant van het meer gevaren werden en dan vanaf daar liepen, maar dat was een kleine inschattingsfout. We kregen een bootje, 2 peddels en 1 zwemvest (blijkbaar hadden we geen recht om allebei te blijven leven als het bootje omsloeg ;)) en werden we afgeduwd en toen was het roeien! Na een half uurtje klagen omdat alle Indiers wel gewoon geroeid werden, kwamen we eindelijk aan aan de andere kant van het meer! Na een uur lopen en 300 tussenstops omdat we bijna dood gingen van het zweten en de warmte en de traptreden, kwamen we eindelijk aan bij de World Peace Pagoda! Hij was wel mooi en het uitzicht vanaf de berg ook dus uiteindelijk was het wel de moeite waard! Beetje jammer dat het overgrote deel geheel fris aankwam omdat ze met de taxi in het dichtsbijzijnde dorpje waren afgezet van waar het 10 min lopen bleek te zijn! Terug lopen ging lekker soepel, maar terugroeien was een kleine ramp! Lotte had na 3 slagen 3 splinters en we hadden wind tegen, dus Ianthe roeide zich een ongeluk en kwam geen steek vooruit. Onderweg kwamen er gelukkig nog wat Indiers vragen of we moe waren.. jah want wij hebben niet zo'n stom ventje dat voor ons roeit! Lotte en Ianthe in een boot bleek geen succesformule want de hele weg hebben we geloof ik ongeveer 3 meter recht geroeid en de rest van de tijd waren we aan het bijsturen, maar we zijn er wel gekomen!!! Ik had vanaf minuut 1 de slappe lach en het ging echt niet meer over en daar moest Lotte dan weer heel hard om lachen, dus behalve spierpijn in mijn armen zal ik morgen wel spierpijn in mijn buik hebben! Nu ben ik natuurlijk geheel verbrand lekker aan het relaxen in het hostel!!
Dat was het weer! Natuurlijk gefeliciteerd voor oma en ook voor paps en het volgende verhaaltje volgt snel!
X ianthe
Verbrand en aangevallen door een aap... maar verder heerlijk aan het genieten!
Hoi allemaal!
Alweer een kort berichtje van mij! Gisteren zijn we inderdaad naar de apentempel geweest. We hadden bedacht dat we de volgens de Lonely Planet 'easy stroll' naar de tempel gingen doen ipv een taxi te nemen naar de tempel. De wandeling begon inderdaad easy totdat de tempel in zicht kwam en bovenop een heuvel bleek te liggen. De wandeling naar de poort richting de tempel viel reuze mee en daar zaten al meteen een heleboel aapjes, waar we natuurlijk een hoop foto's van hebben gemaakt. Toen we dachten dat we er waren, kwamen de pelgrimstrappen in zicht! 350 traptreden steil naar boven! Toen we bijna boven waren en in totale trans om de top te halen werden we tot 3 keer aan toe geroepen door een bewaker, want het bleek dat we een ticket moesten halen! We waren gelukkig niet de enige... de volgende toeristen kwamen in dezelfde trans voorbij zonder de bewaker te horen! We waren sowieso goed voorbereid op pad gegaan... allebei op teenslippers en ik was mijn zonnebril vergeten en insmeren... oja das misschien ook wel handig als je op 1500m zit en de zon de hele dag schijnt! We staken en steken nog steeds enorm af hier van de gemiddelde toerist. Je hebt hier namelijk 2 soorten... de verlopen hippies met hele vieze dreadlocks en kleding waarvan je scheel wordt en die ze minstens tien jaar geleden misschien passend gekocht hebben, maar die nu verwassen en te klein is... en dan hebben we nog de oudjes in camouflerende afristbroeken en natuurlijk Teva's! Lotte en ik hebben besloten dat we bij geen van beide groepen willen horen.. dus we proberen ons nog steeds enigzins modieus te kleden en vooral geen Teva's aan te trekken! De apentempel was toen we eenmaal boven waren erg mooi en ook het uitzicht over Kathmandu was super. Na heel veel foto's gemaakt te hebben, gingen we weer naar beneden.... daar had ik echt de slimste actie van mijn leven! Ik dacht een heel schattig klein aapje op de foto te zetten, niet eens van zo heel dichtbij! Toen echter mijn camera een geluid maakte omdat ik afdrukte, kwam moeder aap woest op mij af en gaf me een enorme duw opzij! Ik schrok me echt helemaaaaal dood en gilde het uit tot grote hilariteit van de Nepalese mannen, die toe hadden gekeken hoe ik de foto aan het maken was (natuurlijk niet even mij waarschuwend voor boze moeder aap!). Vervolgens hebben ze ons wel heel lief omsingeld terwijl we naar beneden liepen, zodat er geen aapjes meer naar me toe kwamen, terwijl ik mijn gigantisch adrenaline stoot aan het verwerken was! Na de apentempel hebben we een heerlijke mangosmoothie gedronken en toen gingen we op zoek naar een goede massage. Ons hotel had een spa aangeraden (er zit er op elke straathoek 1 dus dat kwam mooi uit!) en daar hebben we dus meteen maar een afspraak gemaakt voor die avond. Na een heerlijke ontspannende massage en een hele lekkere warme douche die je met een soort Nepalese thermostaatkraan (een soort geiser die aangaf hoe warm het ging worden!) op temperatuur kon draaien. Daarna pizza gegeten bij een heel goed Italiaans restaurant met een wijntje en cassata toe en toen half ontploffend naar huis, want het was zoooo lekker dat we ietsiepietsie te veel gegeten hadden! Vandaag zijn we na het ontbijt richting Patan gegaan. In Patan was het zo goed als toeristenvrij, terwijl dit toch 1 van de bezienswaardigheden in de buurt van Kathmandu is. We hebben alle mooie tempels bekeken en even lekker geshopt en zijn toen weer terug richting ons hotel gegaan in een taxi die 100 rupees goedkoper was dan op de heenweg, omdat, bleek tijdens de rit, de stoel waarop ik zat los zat! Elke keer als ie remde schoof ik gezellig door de auto! 's Middags hebben we bij een restaurantje vlakbij ons hotel lekker wat gedronken en een boekje gelezen en later zijn we nog even gaan wandelen en kwamen we natuurlijk weer bij de winkels uit, waar ik dit keer echt weer teveel souveniers heb gekocht! We hadden bedacht dat we al onze souveniers hier in de luggage storage achterlaten, maar als ik zo door ga, krijg ik het straks nooit meer mee naar Nederland! Morgen is er hier waarschijnlijk een staking (morgen is morgen dus ' nobody knows what happens tomorrow!') dus het is afwachten wat er open is en wat niet. Maandagochtend gaan we om half 7 's ochtends richting Chitwan National Park! Dat was het wel weer voor nu. Ik heb er ook bijna 100 nieuwe foto's opgezet onder Kathmandu en Biratnagar.
Groetjes,
Ianthe
Voor het eerst in 2 maanden een warme douche!!!!!!!!!!
Hoi allemaal!
We zijn gisteren aangekomen in Kathmandu. Het is dat we weten dat we in hetzelfde land zijn, maar het is echt totaal anders hier. Niet meer zo belachelijk heet (volgens Lotte zelfs koud vandaag ;)), airco, een warme douche en in een straat al meer blanken dan we op onze blanken teller hadden in Biratnagar (6!)... oja en de keus uit zoveel eten! Gister hebben we een half uur naar de menukaart van het hotel zitten staren, want behalve dat we zeker wisten dat we niet de Nepalese specialiteit wilden, was er echt teveel keuze! Wij waren een telefoontje gewend met de vraag 'rice or roti'? En bij weinig honger konden we ook nog voor chowmein kiezen! Nu gister 's middags quasidillas gegeten (niet zo goed als die van mezelf natuurlijk ;)) en 's avonds wel weer rijst maar wel met chicken butter masala MET kip en ZONDER bot! Op dit moment ben ik aan het genieten van een bananen pannenkoek en ook die is heerlijk! Ik denk dat ik over 3 weken de 5 kilo die ik afgevallen was er wel weer aangegeten heb!!!
De laatste dagen in Biratnagar waren natuurlijk ook leuk. Vrijdag middag zijn we met het hele kantoor wat wezen drinken en daar horen hier ook hapjes bij, zoals bot met kip en dingen met veel rode ui of kappertjes (jeeh dat mag ik niet!) maar het was erg gezellig en iets wat aangeschoten gingen we om 8 uur weer richting guest house. Het meisje wat ik extra aangenomen heb, blijkt enorm hard te werken en nog slim te zijn ook (3 * 13 = 39, 28/2=14!!!!!!!!!) dus ik ben helemaal blij met haar!!!! Prava heb ik met een beetje een raar gevoel achtergelaten. Zij kwam de dag van tevoren een beetje over alsof ze ergens mee zat en na wat vragen bleek dat ze haar toekomstige echtgenoot die dag voor het eerst gezien had. Ze was er niet geheel van overtuigd of ze hem leuk vind (officieel mag ze nee zeggen, maar dat is natuurlijk moeilijk als je eigen familie hem voor je uitgezocht heeft) en haar familie stalkte haar op haar telefoon om te vragen wat ze ervan vond dus had ze haar telefoon maar uitgezet. Ik had echt met haar te doen, want ten eerste is het natuurlijk een ontzettend moeilijke beslissing of je iemand die je helemaal niet kent als je man wilt en ten tweede zou ze dan over een maand gaan trouwen!!! Het is voor mij echt moeilijk voor te stellen dat je met een complete vreemde trouwt! Verder zijn we op de laatste avond in het guest house enorm verwend!! We hadden 's middags het restje taart wat we over hadden van het uitdelen op kantoor en kadotjes voor hen meegenomen. 's Avonds kregen we van hen eerst zelfgemaakte kroepoek en kip bijna zonder bot, die echt lekker was! Daarna vroegen ze of we nog even mee gingen naar boven, waar zij wonen. We hebben even gezellig zitten kletsen en kregen een kadotje! Nepal uitgesneden in hout met alle districten erop! Echt heel lief! Toen we donderdag weggingen, stonden ze ons allemaal uit te zwaaien op de hoek van de straat en de zoon van de familie smste ons gister dat ze ons miste bij het avondeten....!
Toen we uiteindelijk gingen vliegen, waren onze tassen wonder boven wonder niet te zwaar! Toen moest ik echter nog door de 'douane' een soort hokje waar ze in je tas kijken en daar vond die mevrouw dat ik met de plastic balletjes die ik voor mams had gekocht iemand kon bekogelen. Ik mocht ze nog wel in mijn gewone tas stoppen, die inmiddels al buiten klaarstond om het vliegtuig in te gaan! Het was geen probleem dat ik gewoon overal tussendoor even nog wat in mijn tas stopte! Na een korte slaperige vlucht waren we al snel in Kathmandu waar we opgehaald werden door een hele aardige man van de Leprastichting, die ons naar het hotel bracht (niet geheel vlekkeloos omdat wij niet precies wisten waar het hotel was en alle straten in Kathmandu eenrichtingsverkeer zijn waardoor we half Thamel 3 keer gezien hebben!) en voor Lotte op pad ging om haar visum te verlengen. Wij voelden ons dan ook helemaal verwend en hebben de middag doorgebracht in Thamel met wat shoppen en het drinken van een heerlijke verse mango smoothie! 's Avonds heb ik 13 kaarten geschreven naar familie + natuurlijk iedereen die trouw reageert op mijn weblog (dus als je nog een kaartje wilt, moet je snel reageren ;)) en vandaag moet ik er nog 6 en dan ben ik klaar! We zijn doordat het hier nu laagseizoen is (echt beduidend minder druk dan toen we hier in maart waren!) geupgrade in het hotel, wat betekend dat we volgens mij idd een verdieping omhoog gegaan zijn met onze kamer ;)! We moeten 4 trappen op, maar hebben wel een mooie kamer met airco en televisie! En... ze hebben monstera in de tuin van het hotel!
Vandaag gaan we waarschijnlijk naar de 'apentempel', een tempel waar ontzettend veel aapjes zitten en ik ga op zoek naar een heerlijke ontspannende massage, want dat heb ik wel verdiend na 2 maanden stage in bruisend Biratnagar ;)!
X ianthe