Hallo allemaal,

De plannen hier zijn alweer helemaal veranderd. We gaan nu uiteindelijk niet meer naar de Far Western Region in Nepal. Op dag 2 in Biratnagar toen wij onze begeleider hier ontmoette, zei hij al dat daar een aantal ' technical problems' waren. Er was daar geen vertaler met ervaring en ook moesten we zelf de mensen met een handicap gaan zoeken, want het programma daar was net gestart en er was nog geen survey geweest. Er waren dus geen gegevens over waar de gehandicapte mensen leefden. Aangezien ons aanvankelijke schema vrij krap was besloten we in eerste instantie dan maar korter naar de Far West te gaan om zoveel mogelijk van onze respondenten iig hier te doen en dan nog een klein aantal mensen daar te interviewen. Na wat discussie tussen mij en Lotte en onze begeleider besloten we dat het eigenlijk niet zoveel meerwaarde had om uberhaupt richting het westen te gaan. De mensen zouden niet meer random geselecteerd kunnen worden en we moesten onze vertalers van hier meenemen wat veel geld kost maar wat ook problemen opleverd omdat ze daar een heel ander dialect spreken. Kortom er waren meer problemen dan dat er meerwaarde was en daarom hebben we besloten, na overleg met Dr. Dahkal de country representative van de stichting om maar helemaal niet te gaan. Dat betekend dat we hier toch al snel 2 weken meer tijd hebben om ons onderzoek uit te voeren en dat is wel een relaxt idee! Binnenkort is het hier namelijk nieuw jaar en dat betekend al snel een halve week geen interviews. Ook hebben we van onze begeleider de kans gekregen om overmorgen mee te gaan naar de hill-area hier 9 uur vandaan om een project te bezoeken. De rodondenderons daar, waar de regio bekend om staat, staan nu in bloei en onze vertaalster werd helemaal happy toen ze te horen kreeg dat we daar naar toe konden... het schijnt echt heel erg mooi te zijn daar! Als al het vertaalwerk af is morgen mogen we mee! Hopen dat dat lukt dus..! Verder hadden we gister een vrije dag, want het is hier alleen op zaterdag weekend. We hebben lekker in het zonnetje gezeten, als enige gekke mensen die in de zon gaan zitten hier en ik heb ook nog even aan mijn voorstel gewerkt, want ik had eindelijk mijn commentaar gekregen van mijn Nederlandse begeleider. Hij vond dat het er erg goed uitzag dus hoefde gelukkig maar weinig te veranderen! Verder begint ons hostel zijn Moses status echt te ontstijgen. Het verven wordt erg mooi en zelfs de trappen zijn een soort van gestuced (hoe schrijf je dat?) en daarna geverfd. De buizen van de riolering zijn nu niet meer overal zichtbaar en we krijgen nu ook muggengaas beneden in de eetkamer zodat we niet meer lekgeprikt worden tijdens het eten! Gister hebben we 's avonds nog een filmpje gekeken en Bina een van onze vertaalsters belde of we een leuke dag hadden gehad, echt lief!

Vanochtend hebben we nog een introductie gehad van alle senior staff members van de NLR. Namen was ik binnen 10 seconden weer vergeten en hun functies kon ik bij de helft meteen al niet verstaan, dus of het echt nuttig was is te betwijfelen! Dat Nepalees Engels is af en toe net Chinees!

Nou dat was het wel weer,

Groetjes,

Ianthe