Hallo allemaal,

Speciaal voor oma vandaag een nieuw verhaaltje omdat ik niet op haar etentje kan zijn en ze had gezegd dat ze dan wel een verhaaltje zou lezen dan was ik er ook een beetje bij.... nouja dan moet er wel iets nieuws op staan natuurlijk! We hebben alweer een hoop beleefd hier de afgelopen dagen! Maandagochtend gingen we al vroeg op weg naar Chitwan National Park. Na een busreis van ongeveer 6 uur kwamen we daar bezweet en wel aan! Helaas terug naar Biratnagar temperaturen en het kostte me ongeveer 15 seconden voor ik mijn eerste beet van een mug alweer te pakken had! Het leuke van Chitwan: olifanten en rhinos! Het minder leuk van Chitwan: overaaaaaaaaalllllllllll beestjes... en oja het ZWEET!!!!!!!!! Maja die ene rhino maakte natuurlijk alles weer goed!!!!! Maargoed op dag een hebben we eerst heeeeerlijk gelunched met een tosti met yak cheese en tomaat (echt wel een aanrader zeker bij een gebrek aan gewone kaas hier, want je raadt het al dat komt van een KOE!). De brilliante opmerking van een Nieuw-zeelander op ons resort de volgende dag, terwijl hij verbaasd zijn broodje uit elkaar trok: 'Ik mis de yak!' (ja het was dus yak cheese, niet yak en kaas!) Na het broodje hadden we even tijd om te relaxen en toen gingen we op naar het Elephant Breeding Centre. Daar aangekomen moesten we een bruggetje over om de rivier over te steken (Ianthe lag met haar motoriek alweer bijna in het water omdat ze op een bamboetje stapte dat niet vast zat!) en toen kwamen we bij het Breeding Centre. De manager van het resort had al gewaarschuwd dat het er een beetje naar uit kon zien, omdat de olifanten wel vast staan met kettingen. Dit doen ze alleen na 3-en omdat ze anders aan het eind van de middag of 's nachts richting de dorpjes gaan en daar alle groentes van het land eten en de dorpjes vernielen. Ik vind die 'werk' olifanten sowieso toch wel een klein beetje zielig, maar ik had me gewoon voorgenomen om ze maar als een uit de kluiten gewassen paard te zien. Daar rijden we toch ook op! In het breeding centre was net 13 dagen ervoor een klein olifantje geboren en die was echt heel erg schattig! Verder waren er 2 olifanten zwanger, waarvan er 1 nu al heen en weer stond te wiegen door de warmte.... ze kon er niet meer zo goed tegen volgens de verzorgers maar ze moest nog 6 ot 9 maanden!!!! Ben ik even blij dat wij maar 9 maanden zwanger zijn! Ook waren er tweeling olifantjes. Er zijn maar 3 tweeling olifantjes geboren in gevangenschap op de wereld, dus dat was wel heel bijzonder! Nadat we alles gezien hadden, gingen we terug naar het resort om lekker te eten en vroeg naar bed te gaan. De volgende ochtend zaten we al om half 7 in de jeep voor onze jeep safari. Eerst moesten we een rivier over met een hele smalle kano en daarna gingen we op weg in de jeep. Na heeeeeel veel gras zagen we in een rivier ineens een hele luie rhino die lekker in het water lag te niksen! Na foto's te hebben gemaakt door de verrekijker, maakte de gids heel veel geluid en kwam de rhino uiteindelijk toch maar in beweging, zodat we nog wat meer foto's konden maken! Daarna zijn we nog een crocodile breeding farm geweest, maar toen was ik inmiddels zo blauw van het in de jeep zitten dat ik eigenlijk alleen nog maar terug wilde. Verder hebben we nog heel veel aapjes gezien en een heleboel herten en natuurlijk vogels (maar geen idee welke want voor mij ziet alles er hetzelfde uit!). Terug van de jeepsafari hebben we even gelunched en toen was het tijd voor onze olifantsafari! Een grooootte fout ;)! Nee hoor het was best leuk, maar het is ongeveer net zo comfortabel als op een kameel rijden. Nadat ik tegen Lotte in het Nederlands zei dat dit net als een kameelritje was en dat ik in Egypte had gezworen nooit meer op zo'n beest te gaan, zei de Amerikaan in ons bakje precies hetzelfde! Hij was ook nog gids geweest in de woestijn van Marokko maar liep altijd naast de kameel ipv dat hij erop ging zitten met de toeristen. Na anderhalf uur gras te hebben bekeken (alle beesten waren echt spoorloos verdwenen!) en een hele leuke pitstop waarbij de olifant direct uit de waterpomp ging drinken, waren we weer terug. Het laatste stukje was minder prettig, omdat onze 'driver' had bedacht dat hij boos op de olifant was omdat die ergens in de bosjes stokstijf stil was gaan staan en hem dus ging lopen slaan. Nou vond ik het wel zielig voor de olifant (zo ben ik dan ook wel weer ;)) maar vooral voor mezelf, want na het zien van allerlei filmpjes van olifanten die op hol slaan op tv, dacht ik alleen maar: 'owwww als die olifant nou maar niet boos wordt en doordraait terwijl ik erboven op zit!' Uiteindelijk kwamen we veilig aan bij het eindpunt, gelukkig! Na een nacht van beesjesjachten en het ophangen van mijn muskietennet omdat ik het echt niet meer trok met al die beestjes, konden we lekker uitslapen de volgende ochtend. Om half 12 gingen we olifanten wassen!!! Dat was echt heel erg leuk om te doen, al denk je als hij voor het eerst door zijn poten gaat, jou eraf gooit en gaat zwemmen in het water wel: 'owwww als hij maar niet bovenop mij komt!!!' Het was echt een super leuke ervaring! 's Middags zijn we met een Duitse man die alleen reisde en er precies dezelfde dagen was als wij naar de fabriek geweest, waar de vrouwen werken die ondersteund worden door de Nederlandse NGO waar ook het resort van is. Een fabriek was wel een groot woord want het was iets groter dan het 'kippenhok' van Jiboroh, maar ze maakten erg leuke dingen dus we hebben maar weer wat souveniers ingeslagen (die je waarschijnlijk aan het eind van de zomer bij de Hema kunt kopen, want ze werken vooral voor Return to Sender!). 's Avonds gingen we koken in een Tharu dorpje. Het was echt ontzettend leuk en tegen de verwachtingen in hebben we genoten van nog een keertje Dhal Bhat! Deze keer hebben we echt Nepalees met onze handen gegeten en na afloop kregen we bloemen van de meisjes uit het dorp en heeft een van de meisje met nog minder motoriek als ik onze vingernagels gelakt! Daarna kregen we nog een dansoptreden, waarbij we natuurlijk weer gezellig mee moesten doen en daarna hebben ze ons met een hele groep en veel geluid tegen de slangen naar het resort teruggebracht door de rijstvelden heen, waarbij Ianthe in de laatste meters natuurlijk nog even midden in de buffelpoep ging staan!!! De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken naar Pokhara. Deze rit duurde echt eeuwen, want ondanks dat het een toeristenbus was ging hij eerst alle dorpjes in de buurt af 'Pokhara, Pokhara, Pokhara' gillend om meer mensen te verzamelen en toen we dan eindelijk door de heuvels reden was er een rivier overstroomd over de weg heen (de regentijd komt eraan!) en konden we met zo'n 50 bussen ruim een uur lang niet meer verder! Uiteindelijk in Pokhara aangekomen, moesten we wel weer even wennen aan het 'comfort' van een guesthouse tov ons mooie resort, maar we kregen de belofte dat we de volgende dag een mooiere kamer zouden krijgen! 's Avonds hadden we even het cocktail happy hour uitgeprobeerd, waarbij we 2 cocktails voor de prijs van 1 kregen. Wij bestellen dus allebei een cocktail, krijgen we er allebei 2! Beetje jolig dus richting restaurantje om te eten en uiteindelijk redelijk vroeg naar bed. Gister hebben we rustig aan gedaan. We wilden een bootje huren, maar besloten eerst naar de Davis' falls te gaan. De watervallen waren helaas nog niet veel meer dan een stroompje water alsof iemand achter de rots de kraan even open had gezet! Beetje jammer! Daarna ging Lotte nog heel dapper in de grot, waar je ook de waterval kon zien. Nadat ik na ongeveer 10 stappen iets zag vliegen wat leek op een vleermuis heb ik maar even buiten op haar gewacht (had wel even genoeg beestjes gezien in Chitwan!). 's Middags zag het er boven het meer uit alsof het elk moment keihard kon gaan onweren, dus we hebben maar afgezien van het bootje huren! 's Avonds zijn we gezellig uit eten geweest met de 2 meisjes die hier stage lopen. Vandaag zijn we vroeg opgestaan om naar de World Peace Pagoda te lopen helemaal boven op de berg aan de andere kant van het meer hier. We hadden bedacht dat we naar de andere kant van het meer gevaren werden en dan vanaf daar liepen, maar dat was een kleine inschattingsfout. We kregen een bootje, 2 peddels en 1 zwemvest (blijkbaar hadden we geen recht om allebei te blijven leven als het bootje omsloeg ;)) en werden we afgeduwd en toen was het roeien! Na een half uurtje klagen omdat alle Indiers wel gewoon geroeid werden, kwamen we eindelijk aan aan de andere kant van het meer! Na een uur lopen en 300 tussenstops omdat we bijna dood gingen van het zweten en de warmte en de traptreden, kwamen we eindelijk aan bij de World Peace Pagoda! Hij was wel mooi en het uitzicht vanaf de berg ook dus uiteindelijk was het wel de moeite waard! Beetje jammer dat het overgrote deel geheel fris aankwam omdat ze met de taxi in het dichtsbijzijnde dorpje waren afgezet van waar het 10 min lopen bleek te zijn! Terug lopen ging lekker soepel, maar terugroeien was een kleine ramp! Lotte had na 3 slagen 3 splinters en we hadden wind tegen, dus Ianthe roeide zich een ongeluk en kwam geen steek vooruit. Onderweg kwamen er gelukkig nog wat Indiers vragen of we moe waren.. jah want wij hebben niet zo'n stom ventje dat voor ons roeit! Lotte en Ianthe in een boot bleek geen succesformule want de hele weg hebben we geloof ik ongeveer 3 meter recht geroeid en de rest van de tijd waren we aan het bijsturen, maar we zijn er wel gekomen!!! Ik had vanaf minuut 1 de slappe lach en het ging echt niet meer over en daar moest Lotte dan weer heel hard om lachen, dus behalve spierpijn in mijn armen zal ik morgen wel spierpijn in mijn buik hebben! Nu ben ik natuurlijk geheel verbrand lekker aan het relaxen in het hostel!!

Dat was het weer! Natuurlijk gefeliciteerd voor oma en ook voor paps en het volgende verhaaltje volgt snel!

X ianthe